انشا در مورد روستا96|انشا درباره ی خانه های روستایی

روستا نشینان همواره یار و یاور یکدیگرند و اگر دردی برای یکی از همسایگان پیش آید , دیگران او را درمانند. اما در زندگی شهری امروزی بسیاری از همسایگان حتا نام یکدیگر را نمی دانند چه برسد بخواهند یاور هم باشند !
در روستا زن و مرد همچون خواهر و برادر هم اند و هیچ کس نگاهی آلوده به دیگران نمی کند . چرا که روستا نشینی به آنان جوانمردی می آموزد . بسیار کم پیش می آید که دختران روستایی دست به کاری بزنند که هم دامان خویش را بیالایند و هم آبروی خانواده ی خود را بریزند .
وارونه ی آنچه در شهرها می گذرد , در روستا زن و مرد در بیشتر کارها با یکدیگر همکاری می کنند و نمیگذارند بار زندگی بر دوش دیگری سنگینی کند .

چه زیبا گفت جنتی گزی :

یکی بازی به بازی گفت در دشت             که تا کی کوه و صحرا می توان گشت؟!

بیا تـــــــــا سوی شهرآریم پرواز             کـه بـا شهزادگان بـاشیم دم ساز

گـــــــهی باشیم انیس بزم شاهان             گـهی هم صحبت زرین کلاهان

به شب ها شمع کافوری گدازیــم            به روزان با شهان نخجیر بازیم

جوابش داد شهباز نکــــــورای               کـه ای نادان دون همت ســراپای

اگر صدسال باشی در بیابــــــــان            جفای برف بینــــی جور باران

کشی هرلحظه صداندوه وخواری            زچنگال عقابان شکـــــــاری

بسی بهتر که برتخت زرانــدود               دمی محـکوم حکم دیــگری بود!

قناعت جنتی با تلخ وبا شــــور               بـــــود نوش عسل با نیش زنبور